فصل دوم قانون
اساسی دولت افغانستان حقوق ووجایب اتباع کشور را مشخص ساخته یکی از مدافعین حقوق
بشر میگوید .(در ماده نزده هم اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده که ، هرکس آزادی عقیده
و بیان دارد و حق مربوز شان آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اظطرابی نداشته
باشد و درکسب اطلاعات و افکارو در اخذ وانتشار آن با تمام وسایل ممکن و بدون
ملاحظات مرزی ، آزاد باشد
و در ماده سی
وچهارم قانون اساسی افغانستان آمده .آزادی بیان از تعرض مصئون است .
هر افغان حق
دارد فکر خود را به وسیله گفتار ،نوشته ،تصویر ویا وسایل دیگر ، بارعایت احکام
مندرج این قانون اساسی اظهار نماید .
هر افغان حق
دارد مطابق به احکامن قانون ، به طبع ونشر مطالب بدون ارائه قبلی آن به مقامات
دولتی ، بپردازد .
احکام مربوط
به مطابع ، رادیو و تلویزیون ،نشر مطبوعات و سایر وسایل ارتباط جمعی توسط قانون
تنظیم میگیردد.)
مردم نیز
عقیده دارند که ( آزادی بیان یک حق است و باید از طریق رادیو وتلویزیون و سایر راه
های چون مطبوعات باید به شیوه های خوب ابراز گردد)
یکی از باشنده
های یکی از ولایات نزدیک به ولایت کابل میگوید :( چندی قبل در ولایت ما مردم دست
به تظاهرات زدند در اول تظاهرات شان صلح آمیز بود اما یکی و یکبار به
ساختمان دولتی حمله کرده همه اشیا ولوازم را سوختن .
این مظاهره
وراه رسیدن به هدف نیست و میشود بگویم که این راه درست رسیدن به حق یا بدست آوردن
حق نیست .)
یکی از
مدافعین حقوق بشر میگوید :( کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در رابطه به تمام
حقوق بشری افراد جامعه آگاهی های لازم را انجام میدهد .و این همه از جمله مکلفیت
های کمیسیون بحساب میرود .
وقتی ما
میگویم که هدف از ایجاد کمیسیون مستقل حقوق بشر ،نظارت ، حمایت و انکشاف حقوق بشر
است ، پس کار های انکشافی ما همین ساحات را در بر میگیرد که از تمام حق های بشری
برای مردم معلومات داده میشود .
ما کارهای
آموزشی خود را از راه های مختلف انجام میدهیم مثلا از راه های تدویر ورکشاپ ها نشر
مطالب چاپی در روزنامه ها ، نشر مجله حقوق بشر ، بروشور ها ، تولید برنامه های
رادیویی و تلویزیونی وغیره .
در تامین حقوق
بشری سرحدی وجود ندارد ، بجز اینکه به حقوق دیگران تعرض وتجاوز نشود ، وقتی ما
میگویم که به حقوق دیگران تجاوز یا تعرض نشود بنآ آزادی بیان هم محدوده های خود را
دارد زیرا ما در بیانات و اظهارات خود باید به کرامت انسانی دیگرها احترام بگذاریم
.
تظاهراتیکه
خشونت آمیز باشد ، تظاهرات غیر قانونی است و هر گاه تظاهرات بخشونت میانجامد ،
تظاهرات نه بلکه یک بغاوت ،بی بندوباری و لجام گستگی پنداشته میشود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر